สวัสดีคะ

หนูชื่อจิ๊บคะ ตอนนี้อายุ14อยู่ม.3 คะ หนูไม่รู้จะเลือกทางเดินชีวิตยังไงดีคะ

ตอนนี้หนูยังหาตัวตนของตัวเองไม่เจอคะ หนูไม่รู้ในอนาคตหนูเหมาะกับอาชีพอะไรดี หนูขอแนะนำตัวก่อนนะคะ หนูเป็นติ่งวงgot7คะ เมนยูคยอม

หนูชอบฟังเพลงมากเลยคะ หนูรักในการฟังเพลงมาก แต่ร็สึกตัวเองไม่ค่อยถนัดเรื่องดนตรีเลย หนูเคยเรียนอยู๋ที่โรงเรียนนาฏศิลปคะ เอกดนตรีสากล ไวโอลินคะ หนูเข้าไปเพราะแม่อยากให้เข้าเพราะใกล้บ้าน แม่บอกหาเงินง่ายคะ (เพื่อนแม่ชอบมาอวดว่าลูกตัวเองอยู๋โรงเรียนนี้แล้วหาเงินได้ทั้งที่เรียนอยู๋เพราะได้ออกแสดง) แม่เลยอยากให้เข้าไปคะ แม่พูดกับหนูจะให้เข้าให้ได้ตั้งแต่อยู่ป.4 คะ พอจบ ป.6 หนูก็ลองไปซ้อมเข้าดูแล้วคิดว่าไม่เสียหายอะไรเพื่อนก็ไปซ็อมเข้าด้วยคงไม่เหงาหรอก ให้แม่สบายใจด้วย แต่พอหนูเข้าไปกลับไม่ใช่ทางของหนูคะ หนูอยู่ไปก็ไม่มีความสุขเพราะเป้าหมายมันไม่ใช่ทางของหนู หนูเลยขอแม่ย้ายคะ แล้วตอนนี้ก็เรียนอยู่โรเรียนสังกัด ก.ท.ม. เขตทวีวัฒนาคะ พอเรียนก็ดีขึ้นคะ มีความสุขมากขึ้นเพราะเราเจอทางของตัวเองพวกสายวิทย์คณิตอะไรพวกนี้คะ แต่ด้วยความเป็นติ่งก็เลยสนใจเรียนภาษาคะเลยเรียนภาษาเกาหลีด้วยตัวเอง ปัจจุบันอ่านออกเขียนได้แปลได้บ้างคำแล้วคะ แต่ไม่ถึงขั้นเทพเลย ได้แค่พื้นๆหนูเลยอยากไปเรียนภาษาคะ แต่ทุนไม่มีเลย เพราะสถานะทางบ้านไม่ดี หาเช้ากินค่ำ พ่อก็ขับรถแท็กซี่ แม่ก็ขายของ ไม่ได้กินเงินเดือน แม่ที่หนูว่าคือป้านะคะเป็นพี่สาวพ่อแต่เขาเลี้ยงดูหนูมาเพราะแม่จริงๆหย่ากับพ่อนานแล้วคะ แต่แม่ก็มาเยี่ยมบ้าง ส่งข้าวมาให้บ้าง แต่ไม่ก็ยังไม่ลงรอยกับพ่อคะ เจอหน้ากันไม่ได้เลย ต้องแอบๆเจอแม่หน่อย พ่อหนูเค้าขับแท็กซี่ตอนกลางคืนคะ เลยสะดวกเจอแม่หน่อย ทางบ้านไม่คะได้ไปไหนด้วยกันเลยคะ ปีนี้ทั้งปีก็ยังไม่เคยได้ไปเที่ยวด้วยกันเพราะต่างคนก็ต่างไม่มีเวลาต้องหาเงิน ไม่หาก็ไม่ได้เพราะจะไม่มีอะไรมาประทังชีวิต ตอนนี้หนูเลยอยากหางานมาช่วยพ่อแม่คะ บ้านหนูพ่อต้องเลี้ยงลูก3คน เป็นผช.2คนคะ หนูคนเล็กอายุห่างกัน 9ปีกับ8ปี เป็นลูกหลงคะ หนูอาจจะเกิดมาผิดช่วงก็ได้คะ เพราะเป็นขาลงของบ้านพอดี เพราะค้องขายบ้านขายรถ ป้าก็ชอบบอกว่าหนูเป็นตัวซวยเกิดมาบ้านก็พังบ้านก็แตก มันเป็นคำพูดที่ทำลายจิตใจหนูมากเลยคะ มันทำให้หนูมีความคิดอยากฆ่าตัวตายอยู๋บ่อยๆ แต่หนูก็ร็คะว่าป้าไม่ได้ตั้งใจเค้าแค่เคลียดจาการทำงานแล้วมาบ่นเฉยๆ แต่เค้าก็เป็นป้าที่ดีทากๆนะคะ ขนาดหนูไม่ใช่ลูกของเขา เขาก็ดูแลหนูห่วงใยหนูให้ข้าวให้ที่อยู๋ให้ของที่หนูอยากได้ คิดถึงหนูก่อนเสมอ แต่เพราะความเคลียดเลยทำให้พูดแบบนั้นมาหนูเลยไม่ได้ใส่ใจอะไร เข้าเรื่องกันดีกว่าคะ คือตอนนี้หนูไม่ร็อยากเป็นอะไร สิ่งที่ชอบก็มีแต่เสียงเพลงเหตุการ์ณที่ชวนประทับใจในอาชีพต่างไก็ยังไม่มี หนูสนใจเรื่องภาษาคะแต่พูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ส่วนจะบ้าๆบอๆมากกว่า ถ้าจะเก่งหนูว่าหนูเก่งเรื่องคำนวณคะถนัดเลย ตอนนี้หนูไม่รู้จริงคะว่าควรจะเรียนต่อสายไหนอาชีพอะไร มีทุนแบบไหนเข้ากับหนู มีงานเสริมอะไรช่วยหนูได้บ้าง หนูชอบร้องเพลงนะคะ ชอบโคฟเวอร์ถึงจะไม่ค่อยดีก็ตาม5555 ชอบด้านภาษาคะ หนูมีความฝันอยากจะเรียกให้ได้4ภาษาเลยคะ คือ จีน อังกฤษ ญี่ปุ่น เกาหลี อยากอ่านออกเขียนได้คะแปลได้ฟังเข้าใจคะ สกิลหนูก็มีประมาณนี้แหละคะ เรื่องราวของหนูก็มีประมาณนี้หนูอยากร็คะว่าหนูเหมาะกับอาชีพอะไร แล้วควรเรียนทุนแบบไหน
ควรเลือกทางเดินชีวิตยังไงดีคะ